Wydawnictwo Currenda

Dla autorów

Jeżeli chcesz stać się częścią prestiżowego grona autorów związanych z Wydawnictwem Currenda, zachęcamy do zapoznania się z procedurą wydawania publikacji oraz zasadami edytorskimi naszego Wydawnictwa.
Dzięki temu łatwiej Ci będzie tworzyć wartościowe treści dla naszej czytelniczej społeczności.

Procedura wydawania publikacji

Kliknij poniżej w jeden z etapów procedury, aby dowiedzieć się więcej na temat danego etapu.

Pozyskanie informacji o publikacji
Akceptacja treści publikacji przez Redaktor naczelną, ewentualnie przedstawienie uwag merytorycznych dotyczących proponowanego tekstu
Wskazanie recenzenta przez Redaktor naczelną wydawnictwa. Wynik recenzji determinuje dalsze działania w zakresie publikacji danej propozycji wydawniczej
Przygotowanie arkusza zawierającego szczegółową specyfikację wydania na potrzeby włączenia do planu wydawniczego. Akceptacja arkusza
Włączenie danej publikacji do planu wydawniczego
Umowa wydawnicza
Prace redakcyjne

Pozyskanie informacji o publikacji

Ankieta dotycząca publikacji:

Informacja o autorze (krótkie dossier, afiliacja itp.)
Tytuł publikacji
Zakres przedmiotowy publikacji
Objętość (liczba znaków ze spacjami)
Termin przekazania materiałów do Wydawnictwa
Inne istotne elementy mogące wpłynąć na decyzję o wydaniu publikacji (działalność autora, kontrowersyjny merytorycznie temat itp.)

Akceptacja treści publikacji przez Redaktor naczelną, ewentualnie przedstawienie uwag merytorycznych dotyczących proponowanego tekstu

Wskazanie recenzenta przez Redaktor naczelną wydawnictwa. Wynik recenzji determinuje dalsze działania w zakresie publikacji danej propozycji wydawniczej

Recenzenci pochodzą ze środowiska naukowego, są to osoby z uznanym dorobkiem naukowym.
W wydawnictwie bezwzględnie przestrzegamy zasady double-blind review. Oznacza to, że ani autor ani recenzent nie znają swoich tożsamości.
Recenzent, oprócz oceny merytorycznej oraz metodologicznej tekstu (w specjalnym formularzu), proszony jest o przygotowanie krótkiego opisu, którego fragment trafia na czwartą stronę okładki.

Przygotowanie arkusza zawierającego szczegółową specyfikację wydania na potrzeby włączenia do planu wydawniczego. Akceptacja arkusza

Włączenie danej publikacji do planu wydawniczego

Umowa wydawnicza

Prace redakcyjne

Na prace redakcyjne składają się:

Redakcja językowa tekstu
Korekta autorska połączona z akceptacją zmian proponowanych przez redaktora/redaktorkę
Skład publikacji
Korekta
Przygotowanie do druku
Druk publikacji

Zasady powoływania przypisów

Monografie

Praca powinna być starannie i rzetelnie udokumentowana. Każdy przypis powinien kończyć się kropką. W pracy stosujemy przypisy dolne. Przypisy powinny być ponumerowane.

Numeracja przypisów powinna być oddzielna w ramach każdego rozdziału, tj. w każdym rozdziale przypisy powinny być numerowane od 1.
Każdy fragment pracy cytowany lub odwołujący się do innej pracy (podręcznika, komentarza, artykułu itp.) powinien kończyć się przypisem. W przypadku cytatu podanie numeru strony jest obowiązkowe.

Przypis powinien wyglądać następująco:

Jeżeli cytujemy z pracy jednego autora i po raz pierwszy: J. Kowalski, Prawo cywilne, Warszawa 2010, s. 10 i n.; Jeżeli cytujemy z pracy jednego autora po raz kolejny i korzystamy tylko z jednej jego pracy: J. Kowalski, op. cit., s. 10 i n.;

Jeżeli cytujemy z pracy jednego autora po raz kolejny, ale korzystamy w publikacji także z innych jego prac, to w skrótowym zapisie podajemy pierwsze słowo lub słowa pracy, tak aby można ją było odróżnić od innych prac tego autora, np. J. Kowalski, Prawo…, s. 12;

Jeżeli cytujemy pracę, która została napisana pod redakcją jednego lub kilku autorów, to podajemy w przypisie nazwisko tego autora, który napisał cytowany fragment, np. w przypadku, gdy cytujemy fragment autorstwa J. Kowalskiego z publikacji Prawo pracy, której J. Kowalski był również redaktorem, wówczas w przypisie zapisujemy: J. Kowalski [w:] Prawo pracy, pod red. J. Kowalskiego, Warszawa 2009, s. 15 (albo J. Kowalski [w:] Prawo pracy, red. J. Kowalski, Warszawa 2009, s. 15). Przy kolejnym cytowaniu tej pracy zapis skrócony powinien wyglądać: J. Kowalski [w:] Prawo…, s. 16;

Jeżeli cytujemy pracę, która jest napisana przez kilku autorów, to podajemy w przypisie nazwisko tego autora, który napisał cytowany fragment, np. J. Kowalski, M. Nowak, Prawo pracy, Warszawa 2009, w przypisie: J. Kowalski [w:] J. Kowalski, M. Nowak, Prawo pracy, Warszawa 2009, s. 15. Przy kolejnym cytowaniu tej pracy zapis skrócony powinien wyglądać: J. Kowalski [w:] J. Kowalski, M. Nowak, op. cit, s. 16;

Jeżeli cytujemy artykuł naukowy opublikowany w czasopiśmie naukowym, to w jego zapisie powinniśmy podać: inicjał imienia autora, jego nazwisko, tytuł artykułu, nazwę czasopisma (w pełnym zapisie lub skróconym, jeżeli operujemy skrótem nazwy czasopisma i skrót ten umieściliśmy w wykazie ważniejszych skrótów), rok wydania oraz numer (nr) lub zeszyt (z.) czasopisma, a także numer stron, np. J. Kowalski, Wady oświadczeń woli, „Państwo i Prawo” 2010, z. 1, s. 13 lub J. Kowalski, Wady oświadczeń woli, PiP 2010, z. 1, s. 13;

Jeżeli powołujemy orzeczenie sądu, to w przypisie powinna się znaleźć nazwa sądu, rodzaj orzeczenia lub informacja o tym, że jest to uchwała, data wydania, sygnatura akt oraz miejsce publikacji (pozycja lub numer strony), np. SN w wyroku z dnia 13.02.2007 r., I C 21/07, OSNC 2007/10/116, jeżeli zaś orzeczenie nie zostało opublikowane, to dopisujemy „niepubl.”.

Rozwiń więcej

Komentarze

W komentarzach stosujemy model przypisów harwardzkich. Jest to system podawania źródeł w nawiasach znajdujących się bezpośrednio w tekście i zawierających nazwisko autora, rok wydania oraz ew. stronę cytowanej publikacji.

Publikacja z takimi przypisami zawsze zawiera załącznik z alfabetycznie posortowaną szczegółową bibliografią. W dotychczasowych komentarzach Wydawnictwa Currenda stosowano zasadę, zgodnie z którą cytowane źródła są też wypisane na początku każdego rozdziału.

Podstawowa forma przypisu harwardzkiego zawiera nazwiska autorów, rok publikacji i opcjonalnie, po przecinku, numer strony lub stron.
Jeśli autorów jest więcej niż trzech, podaje się nazwisko pierwszego autora z dopiskiem i in. (i inni) lub et al. (łac. et alii), który jest stosowany w źródłach angielskojęzycznych.
(Ciamciara 2012, s. 81)
(Ciamciara i Kowalski 2001, s. 36, 42)
(Ciamciara, Kowalski i Nowak 1989, s. 187)
(Ciamciara i in. 1980, s. 11–14)

W niektórych wariantach opcjonalne numery stron są oddzielone od nazwisk autorów i roku publikacji dwukropkiem.
(Ciamciara 2012: 81)

Rozwiń więcej

Przyjęte skróty

Wykaz przyjętych skrótów

BMS – „Biuletyn Ministerstwa Sprawiedliwości”
BSN – „Biuletyn Sądu Najwyższego”
GP – „Gazeta Prawna”
GS – „Gazeta Sądowa”
KPP – „Kwartalnik Prawa Prywatnego”

M.Prawn. – „Monitor Prawniczy”
NP – „Nowe Prawo”
OSA – „Orzecznictwo Sądów Apelacyjnych”
OSN – „Orzeczenia Sądu Najwyższego, Izby Cywilnej i Izby Karnej” (1953–1961), „Orzecznictwo Izby Cywilnej Sądu Najwyższego” (1962)
OSNC – „Orzecznictwo Sądu Najwyższego. Izba Cywilna” (1994–)
OSNCP – „Orzecznictwo Sądu Najwyższego. Izba Cywilna oraz Izba Pracy i Ubezpieczeń Społecznych” (1963–1981), „Orzecznictwo Sądu Najwyższego. Izba Cywilna i Administracyjna oraz Izba Pracy i Ubezpieczeń Społecznych” (1982–1994)
OSNKW – „Orzecznictwo Sądu Najwyższego. Izba Karna i Izba Wojskowa”
OSNP – „Orzecznictwo Sądu Najwyższego. Izba Administracyjna, Pracy i Ubezpieczeń Społecznych” (1994–2002), „Orzecznictwo Sądu Najwyższego. Izba Pracy, Ubezpieczeń Społecznych i Spraw Publicznych” (2003–)
OSP – „Orzecznictwo Sądów Polskich i Komisji Arbitrażowych” (1957–1989), „Orzecznictwo Sądów Polskich” (1990–)
OTK ZU – „Orzecznictwo Trybunału Konstytucyjnego. Zbiór Urzędowy”
PE – „Problemy Egzekucji” (1999–2002)
PES – „Problemy Egzekucji Sądowej” (1993–1999)
PiP – „Państwo i Prawo”
PPC – „Polski Proces Cywilny”
PPE – „Przegląd Prawa Egzekucyjnego” (2003–)
PPH – „Przegląd Prawa Handlowego”
PPW – „Prawo Papierów Wartościowych”
Pr.Bank. – „Prawo Bankowe”
Pr.Spółek – „Prawo Spółek”
Prok. i Pr. – „Prokuratura i Prawo”
PS – „Przegląd Sądowy”
PUG – „Przegląd Ustawodawstwa Gospodarczego”
R.Pr. – „Radca Prawny”
RPEiS – „Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny”
Sam.Teryt. – „Samorząd Terytorialny”
SP – „Studia Prawnicze”
SC – „Studia Cywilistyczne”
ZOSN – „Zbiór Orzeczeń Sądu Najwyższego” (1917–1939, 1945–1952)

Rozwiń więcej

Procedura recenzowania

Autorzy, przesyłając tekst do publikacji, wyrażają zgodę na proces recenzji. Procedura recenzowania książek jest zgodna z zaleceniami Ministerstwa Edukacji Narodowej – w szczególności z zaleceniami COPE (patrz zakładka: Kryteria COPE). Nadesłane publikacje, o ile spełniają wymogi formalne, tj. odpowiadają wytycznym w zakresie publikowania oraz powoływania przypisów, są kierowane do recenzji.

Pozytywny wynik recenzji kwalifikuje pracę do druku, negatywny – skutkuje odmową publikacji.

Do oceny każdej publikacji powołuje się co najmniej jednego niezależnego recenzenta spoza Wydawnictwa. Ostateczną decyzję o druku w przypadku publikacji książkowych podejmuje Redaktor Naczelny Wydawnictwa.

W przypadku tekstów powstałych w języku obcym, co najmniej jeden z recenzentów jest afiliowany w instytucji zagranicznej innej niż narodowość autora pracy. Wydawnictwo prowadzi model recenzowania, w którym autor i recenzent nie znają swoich tożsamości (tzw. „double-blind review proces”).

W innych rozwiązaniach recenzent musi podpisać deklarację o niewystępowaniu konfliktu interesów. Za konflikt interesów uznaje się zachodzące między recenzentem a autorem:

bezpośrednie relacje osobiste (pokrewieństwo, związki prawne, konflikt);
relacje podległości zawodowej;
bezpośrednią współpracę naukową w ciągu ostatnich dwóch lat poprzedzających przygotowanie recenzji.

Recenzja powinna mieć formę pisemną i kończyć się jednoznacznym wnioskiem co do dopuszczenia artykułu do publikacji lub jego odrzucenia. Recenzentom nie wolno wykorzystywać wiedzy na temat pracy przed jej publikacją.

Autor jest informowany o wyniku dokonanej recenzji, następnie ustosunkowuje się do zawartych w niej uwag.

Zasady kwalifikowania lub odrzucenia publikacji, w tym sporządzania przypisów i powoływania literatury są podane do publicznej wiadomości na niniejszej stronie internetowej.

Zapora ghostwriting

Rzetelność w nauce stanowi jeden z jej jakościowych fundamentów. Czytelnicy powinni mieć pewność, że autorzy publikacji w sposób przejrzysty, rzetelny i uczciwy prezentują rezultaty swojej pracy, niezależnie od tego, czy są jej bezpośrednimi autorami, czy też korzystali z pomocy wyspecjalizowanego podmiotu (osoby fizycznej lub prawnej).

Dowodem etycznej postawy pracownika naukowego oraz najwyższych standardów redakcyjnych powinna być jawność informacji o podmiotach przyczyniających się do powstania publikacji. Nie powinny mieć miejsca sytuacje, w których ktoś wniósł istotny wkład w powstanie publikacji, bez ujawnienia swojego udziału jako jeden z autorów lub bez wymienienia jego roli w podziękowaniach zamieszczonych w publikacji. Niedopuszczalne jest również deklarowanie autorstwa lub współautorstwa przez osobę, której udział w tworzeniu pracy jest znikomy lub w ogóle nie miał miejsca.

W związku z powyższym redakcja Wydawnictwa Currenda wymaga od autorów publikacji ujawnienia wkładu poszczególnych autorów w powstanie publikacji (z podaniem ich afiliacji oraz kontrybucji, tj. informacji kto jest autorem koncepcji założeń, metod, protokołu itp. wykorzystywanych przy przygotowaniu publikacji), przy czym główną odpowiedzialność ponosi autor zgłaszający manuskrypt. Wszelkie wykryte przypadki nadużyć w tym zakresie będą demaskowane, włącznie z powiadomieniem odpowiednich podmiotów, takich jak instytucje zatrudniające autorów, towarzystwa naukowe, stowarzyszenia edytorów naukowych itp.)

Redakcja powinna uzyskać informację o źródłach finansowania publikacji, wkładzie instytucji naukowo-badawczych, stowarzyszeń i innych podmiotów („financial disclosure”). Redakcja powinna dokumentować wszelkie przejawy nierzetelności naukowej, zwłaszcza łamania zasad etyki obowiązujących w nauce.W związku z powyżej opisanymi zasadami zapory ghostwritting, autor każdorazowo składa Redakcji odpowiednie oświadczenie.

Wytyczne Komitetu do spraw Etyki Publikacyjnej (COPE – Committee on Publication Ethics)

Wszelkie zarzuty są przez nas traktowane poważnie. Zgłoszenia prosimy kierować pod adres: wydawnictwo@currenda.pl

Wydawnictwo Currenda posiada jasno określone procedury dotyczące zarzutów, zaniedbań i błędów w procesie wydawniczym.

Dowiedz się więcej

Dołącz do grona naszych autorów

Zapraszamy do współpracy praktyków, teoretyków, naukowców,
sędziów, komorników i radców prawnych. Każde spojrzenie
jest dla nas ciekawe oraz ważne. Zależy nam na tym, żeby dotrzeć
do jak największego grona odbiorców z różnych środowisk prawniczych.

Izabela Pałasz-Alwasiak

Redaktorka prowadząca

+48 538 187 868

izabela.alwasiak@currenda.pl